ေရႊ၀တ္မႈန္ဆမ္း ကံေကာ္ပန္း

ပြင့္ဖတ္ျဖဴျဖဴ ေလးရံမူကာ

လယ္မွာစံျမန္း ေရႊမႈန္ဆမ္းတဲ့

ရင္၀ယ္ေအးခ်မ္း ကံ့ေကာ္ပန္းက

တစ္ႏွစ္တစ္ေခါက္ ကဗ်ာေပါက္ဖို႔

ပိေတာက္ပန္းနဲ႔ မၿပိဳင္ခဲ့ျငား

ေႏြဦးတစ္ေလွ်ာက္ ပြင့္ခ်ိန္ေရာက္တိုင္း

ရႊင္ျမဴးတက္ၾကြ ငါေတာင့္တသည္။

သူ႔ရနံ႔သင္း ေဆာင္းဦးႏွင္းလို

ဒီေႏြအခင္း ၿဖိဳကာခြင္းလို႔

ရွဴရႈိုက္ရသူ အေပါင္းလူကို

ၾကည္လင္ေအးခ်မ္း စိတ္လန္းဆန္းေစ

ေမတၱာစြမ္းအင္ ဖန္တီးရွင္မို႔

လည္ၿပီးတစ္ေခါက္ ျပန္ခ်ိန္ေရာက္တိုင္း

ႏွေျမာတသ ငါ လြမ္းလွသည္။