အကိုေရးတဲ့ ကၽြန္မအတြက္ ကဗ်ာ (၁)

                          ညီမေလးေရ....

                          အသေခ်ၤမ်ားမ်ားနဲ႔
                          က်င္လည္သြားတဲ႔ ဘဝေတြလည္း
                          မ်ားျပီကြဲ႕..။

                          တခါတေလ ခြဲရတာ
                          ဘာဆန္းလည္း...
                          တခါတေလ  ဝမ္းနည္းရတာ
                          ဘာဆန္းလည္း....
                          တစ္ခါတစ္ေလေနာ္
                          တစ္ဘဝတခါေတာ့
                          က်ရူံးရတာပဲ...။။

                          ကဲ...
                          မင္း ဝမ္းနည္းဦးမလား ညီမ။

                          ငါတို႔ အနာဂတ္
                          ငါတို႔အတိတ္..
                          မင္းပစၥဳပၸန္ထက္ ဘာမ်ားေရြးမလည္း...
                          ပစ္ေပါက္လုိက္စမ္းပါ...
                          မင္းရဲ႕ မာနနဲ႔
                          အလႊာပါးပါးေလးေတြဖုံးထားတဲ႔
                          မ်က္ႏွာေတြရဲ႕
                          ဟန္ေဆာင္အျပဳံးတုေတြ..
                          ျပီး...
                          ခပ္ရွရွ စကားလုံးေတြေသြးလို႕
                          ကဗ်ာဓားေတြ ထက္ထက္ေသြးစမ္းပါ။

                          မင္းရဲ႕ တရား..
                          မင္းရဲ႕ ေသြး..
                          မင္းရဲ႕ အက်င္႔တရား
                          မင္းရဲ႕ စကား..
                          မင္းရဲ႕ အမ်ဳိး
                          မင္းရဲ႕ အက်ဳိး သယ္ခ်င္သယ္ (မသယ္ခ်င္ေန)
                          မဖ်က္နဲ႔ ..

                          မင္းအနာဂတ္မွာ
                          မင္း တရား
                          မင္း စကား
                          မင္း ေသြး
                          မင္းအမ်ဳိးမွာ ..
                          မင္းဂုဏ္သတင္း ေမႊးစမ္းပါေစ...

                          ညေလးဟာ
                          ေမွာင္ခ်င္ေမွာင္မယ္..
                          ေန႔ခင္းဟာ လင္းခ်င္လင္းမယ္...
                          အေမွာင္မို႔ ည
                          အလင္းရွိလို႔ ေန႔..
                          အခြင့္တုိင္းေနတဲ့ သဘာဝ
                          လူဟာ ပဓာနက်တယ္
                          ကဲ...ဘာမွားသလဲ..။

                          အေတြး...
                          အျမင္အသိ..
                          အရွိအတုိင္းျမင္..
                          အကန္းခ်င္ေယာင္ေတာ့ မေဆာင္နဲ႔
                          သံသရာစက္မွာ တပတ္ခ်င္းပတ္
                          (သံသရာ)ပတ္လို႔မဆုံး
                          ဒါဟာ အေမွာင္ဖုံးတဲ့ ဘဝပဲ..။

                          "ေတာက္" ခက္လို႔ မာန္သြင္း
                          အရွိန္ဟုန္ ျပင္းျပင္းနဲ႔ ခြာခက္
                          ျမင္းရုိင္းလို အသင္႔
                          စြန္ရဲလို အျမင္႔ပ်ံ
                          အဇ်တၱအမွန္နဲ႔ ေလာကအမွန္ကုိ ျမင္စမ္းပါ...။
                          လူလိမ္နဲ႔ ေတြ႕တယ္
                          ခ်စ္ခင္သူေတြ စြန္႔ခြာတယ္
                          အေဖာ္မြန္ေကာင္းေတြ ေပ်ာက္ဆုံး..
                          ဟင္..ဘာမ်ားဆန္းလည္း...
                          သုံးဆယ္႔တစ္ဘုံ က်င္လည္ရုံနဲ႔
                          လြတ္ကင္းရုန္းခ်င္အျဖစ္
                          ျဖစ္ခ်င္းမရွဴးံခ်င္လို႔ မရ
                          ဒါ လူ႕သဘာဝပဲ...။

                          သုတ္လုိက္စမ္း..
                          မင္းမ်က္ရည္..
                          ပါးျပင္ထက္ဝက္..
                          စီးဆင္းမျဖတ္ေစနဲ႔...
                          တစ္ဘဝ တစ္ေနရာ
                          တစ္ခဏတာ ေနသမ်ွ
                          အလွေတြ မေဝခ်င္လည္း ေနပါေစ
                          (ေနာင္) ဘဝအသေခ်ၤေတြ လွဖို႔လည္းလုိတယ္..။