သူရဲေကာင္းလို မိန္းမ (သို႔) ကၽြန္မခ်စ္တဲ့ ေမေမ

     ငယ္စဥ္ကတည္းက သူမဟာ တာ၀န္ဆိုတာကိုယူခဲ့ရသူပါ။ မိသားစုမွာ သူမကေတာ့ ဒုတိယေျမာက္ သမီးေပါ့။ အစ္မတစ္ေယာက္နဲ႔ ေမာင္သုံးေယာက္ၾကားမွာ တာ၀န္ဆိုတာကို ပိုၿပီး သိတတ္သူ။ ပိုၿပီးလည္း ယူခဲ့ရသူ။ တာ၀န္ကိုလည္း ေက်ပြန္ခဲ့သူ။ ဖခင္တစ္ေယာက္ရဲ႔ ရဲလစာေလးနဲ႔ မိသားစုေလး လုံေလာက္ဖို႔အတြက္ စည္းစနစ္ရွိရွိ ေခၽြတာရင္း မိခင္ရဲ႔ အပူေတြကို ယူမွ် .. ကူကာမဖို႔ ေက်ာင္းဆက္ေနဖို႔ မေတြးေတာ့ပဲ.. ဘ၀ရဲ႔ စစ္ေျမျပင္ထဲ ေျခဆင္းကာ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တယ္။ ေမာင္ေလးေတြကို ပညာဆက္သင္ေစၿပီး အေနလွေအာင္ ကူညီေထာက္ပ့ံခဲ့တယ္။ သူမ ဘ၀မွာအလွဆိုတာမရွိ။ ကိုယ့္အက်ဳိးအတြက္မဟုတ္တဲ့ အတၱေတြနဲ႔ ဘ၀ကို ရုန္းကန္ခဲ့သူ .. သူမလိုလူဟာ ၿပိဳင္စံရွားပါ။

     အဲ့ဒီလို သူရဲေကာင္းလို ဘ၀မ်ဳိးနဲ႔ သူမဟာ အရြယ္တိုင္လို႔ လက္ထပ္ခ်ိန္မွာ အမ်ဳိးသားတစ္ဦးနဲ႔ ထိမ္းျမွားခဲ့ပါတယ္။ သူမဟာ တာ၀န္ေတြ သက္သာသြားတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ဘ၀ကို ေရာက္သြားခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဇနီးေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႔ တာ၀န္ကိုပါ ထပ္ရသြားတာပါ။ သမီးဦးေလး ေမြးၿပီး ဘ၀ကို အားတင္းရုန္းကန္ ႀကိဳးစားေရွ႕ဆက္ရင္း အိမ္ေထာင္သည္ ဇနီးတစ္ေယာက္ရဲ႔ တာ၀န္ကို မကြက္မကြင္း မပ်က္ယြင္းေစပဲ အဖက္ဖက္ကေနလည္း တစ္ဖက္တစ္လမ္း စီးပြားရွာကာ မိသားစုအေပၚ တာ၀န္ေက်ခဲ့သူပါ။ ေနာက္ထပ္ သားေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ သမီးေလးတစ္ေယာက္ ထပ္ရခ်ိန္ထိ ရုန္းကန္ရတဲ့ဘ၀က မကၽြတ္ခဲ့ပါဘူး။ တိုက္ပြဲေတြ တစ္ပြဲၿပီးတစ္ပြဲကို မယိုင္မလဲနဲ႔ သူမဟာ ဆင္ႏြဲခဲ့ရတယ္။ သားသမီးေတြအတြက္ အပူအပင္ဆိုတာ ဘာမွ မရွိေစရ။ ပညာဘက္မွာသာ ထူးခၽြန္ေအာင္ျမင္ေစဖို႔ အဆုံးအမေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ တိုက္တြန္းခဲ့သူ မိခင္ေကာင္းပါ။ သားသမီးေတြကို လွလွပပေလး ထားရုံတင္မဟုတ္.. တတ္အပ္တဲ့ အိမ္မႈကိစၥ ဗာရီဟ အကုန္လုံးကိုလည္း သြန္သင္လမ္းျပသူ။ ယဥ္ေက်းေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသားသမီးေလးေတြျဖစ္ေစဖို႔.. တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ရိုးတိုးရိပ္တိတ္နဲ႔ အလိမ္မာသုံးၿပီး သင္ၾကားေပးသူ။ သားသမီးမ်ားကို ကိုယ့္ဘ၀နဲ႔ ႏႈိင္းအပ္လို႔ စာနာမႈေတြနဲ႔  လမ္းမွန္ကိုညႊန္ျပ ဆိုဆုံးမလို႔ ကိုယ္တိုင္ပင္ အနစ္နာခံေလသူ။ ဘ၀တစ္ခုရဲ႔ ၾကမ္းတမ္းမႈေတြကို မျဖတ္ေလွ်ာက္ရေလေအာင္.. အတတ္ပညာေတြနဲ႔ လင္းလက္ေတာက္ပတဲ့ အနာဂတ္ ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြ ျဖစ္ေအာင္..  သူမဟာ ဖန္ဆင္းေပးခဲ့ပါတယ္။  ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွလို႔ အိမ္ေထာင္ကြဲ ေပါင္းမရတဲ့ အေျခေနတစ္ခုမွာေတာင္ မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္ ခက္ခဲတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ အားမတန္လို႔ေတာင္ မာန္မေလွ်ာ့ခဲ့သူ သူမရယ္ပါ။ ေလထဲမိုးထဲ အသဲအသန္ ဘ၀ကို ရုန္းကန္.. အခ်ိန္အခါကို ေရႊလို တန္ဖိုးထားၿပီး အိပ္ခ်ိန္စားခ်ိန္ နားခ်ိန္ရယ္လို႔ေတာင္ မခြဲႏိုင္ပဲ..  အျမင္အာရုံမွာ သားသမီးမ်ားရဲ႔ လွပတဲ့ အနာဂါတ္ကိုသာ ထည့္ၿပီး အၿမဲပဲ ၿပဳံးႏိုင္ခဲ့သူူပါ။ အဲ့ဒီအၿပဳံးေတြရဲ႔ အနာဂတ္မွာ သူမ ေက်နပ္မႈရလိမ့္မယ္လို႔ အၿမဲပဲ အိမ္မက္မက္ခဲ့သူ။

     သူမဟာ မိခင္အတြက္လည္း သူရဲေကာင္း။ ဖခင္အတြက္လည္း သူရဲေကာင္းပါ။ ေမာင္ႏွမအတြက္လည္း သူရဲေကာင္းျဖစ္ခဲ့သလို သားသမီးေတြအတြက္လည္း သူရဲေကာင္းပါပဲ။ သူမ ဘ၀မွာ သူမအတြက္ ဘာဆိုဘာမွ် မစဥ္းစားခဲ့သူ။ ဘာကိုမွလည္း မတပ္မက္ခဲ့သူ။ သူမ စဥ္းစားခဲ့တာ မိသားစုေတြအတြက္။ သူမတပ္ခက္ခဲ့တာ.. မိသားစုေတြရဲ႔ လွပတဲ့ အနာဂါတ္။ သူမအၿမဲပဲ ေတြးခဲ့တာ.. မိသားစုေတြရဲ႔ အေပ်ာ္ပဲ။ သူမဟာ စာနာတတ္သူ။ ေစတနာကို ေမတၱာေတြနဲ႔ ေပါင္းလို႔ ရက္ရက္ေရာေရာ ကူညီေထာက္ပံ့တတ္သူ။ အက်ဳိးမရွာပဲ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာအတြက္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းက ကူညီလုပ္ေဆာင္သူ။ ရပ္ေရးရြာေရး သာေရးနာေရး ဘာကိုမွ် မလစ္ဟင္းေစပဲ..  ေစတနာထား အခ်ိန္ေပးသူ။ အလွဴအတန္းရက္ေရာၿပီး  သဒၵါတရားထက္သန္သူ။ သူမ လူျဖစ္လာၿပီး ေပးဆပ္ေနရတာကိုပင္ အစဥ္အၿမဲ ေက်နပ္ေနသူ။ ဘ၀ကို အရုိးသားဆုံး ေက်ာ္ျဖတ္ခ်င္သူ သူမရယ္ပါ။

     ခုေတာ့ သူမဘ၀ ေနမ၀င္ခင္ မိုးခ်ဳပ္ခဲ့ရၿပီ။ အိပ္ခ်ိန္မမွန္ စားခ်ိန္မမွန္တဲ့ဘ၀မွာ သူမၿပဳံးေနခဲ့တဲ့ အၿပဳံးေတြက အဆိပ္သင့္ခဲ့ေလၿပီ။ သူမဘ၀အတြက္ သူမတာ၀န္ေတြ ယူလို႔မ၀ခင္မွာ သူမ အနားယူဖို႔ အခ်ိန္က်ခဲ့ၿပီ။ သူမ ထင္ခဲ့မွာပဲ.. တာ၀န္ေတြ က်န္ေနခဲ့တယ္လို႔။ သူမ ထြက္သက္မကုန္ခင္ေလး ခ်စ္သမီးကို ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ေမေမ မေသႏိုင္ေသးပါဘူးတဲ့..။ ဒါ သူမရဲ႔ မာန္ေလး .. ရွိေနတဲ့ မာန္ေလးတစ္ခု။ သားသမီးေတြအတြက္ တာ၀န္ေတြကို ယူခ်င္ေနေသးတဲ့ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႔ မာန္ေပါ့။ အင္မတန္မွကို စိတ္ဓါတ္ျပင္းျပင္းေတြနဲ႔ တာ၀န္ေလးေလးေတြကို ယူခဲ့တဲ့အေလွ်ာက္ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ ဆိုတာကိုေတာင္ သူမသိႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဘ၀အေမာေတြကို မေနာထဲမွာ သာယာေအာင္ ေျပာင္းလဲဖန္တီးၿပီး အေကာင္းျမင္စိတ္ေလးနဲ႔ ႏွလုံးသားကို သန္႔ွရွင္းေအာင္ ထားခဲ့သူ။ သူမလို မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ဘယ္ပုံဘယ္နည္းနဲ႔ ဘယ္ေနရာမွာမ်ား ဘယ္အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မထပ္ေတြ႔ႏုိင္ဦးမွာလည္း။ 

     စြန္႔စားရဲသူ.. ရဲသလိုလည္း စြန္႔စားခဲ့သူ။ သတိၱရွိသူ.. ရွိသလိုလည္း တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့သူ။ လူရယ္လို႔ျဖစ္ၿပီး ဘ၀ဆိုတာကို စသိတတ္တည္းက လူ႔ဘ၀ကို စြန္႔လိုက္ခ်ိန္ထိ ကိုယ့္အတြက္ဆို ဘာမွမေတြး တာ၀န္ေပးခံရလို႔ လူ႔ျပည္ေရာက္လာရသူလို အရာအားလုံးကို သူမ မလစ္ဟင္းေစခဲ့။ မိသားစု၀င္ေကာင္း တစ္ေယာက္ရဲ႔ တာ၀န္.. ဇနီးေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႔တာ၀န္..  မိခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႔ တာ၀န္.. လူမႈေရးတာ၀န္ေတြအျပင္ သာသနာ့တာ၀န္ေတြကိုပါ ေက်ေစခဲ့သူ။ ဒါေပမယ့္လည္း သူဟာ တာ၀န္ေတြ မကုန္ႏိုင္ေသးသူလို ထြက္သက္ကို ျငင္းဆန္ရင္းနဲ႔ပဲ အရႈံးေပးလိုက္ရၿပီ။  အၿမဲပဲ အၿပဳံးႏုႏုေတြကို ၿပဳံးတတ္တဲ့ သူမ။ ဘယ္လိုဘ၀၀ဋ္ေၾကြးေတြက အင္အားႀကီးမားခဲ့သလဲ မသိပါ။ ဘယ္လို အျပစ္ဆိုးမ်ဳိးေတြနဲ႔မွ မထိုက္တန္ခဲ့သူပါ။ ဘယ္လိုမ်ဳိးနဲ႔မွ မခ်ိမဆန္႔ မျဖစ္ခဲ့သင့္ပါ။ ဒီလိုမိန္းမတစ္ေယာက္ကို ေစာစီးစြာ မဆြဲေခၚသြားသင့္ပါ။  ကၽြန္မအတြက္ပါရွင္။ ကၽြန္မဘ၀ရဲ႔ သူရဲေကာင္းတစ္ဦး.. သူမဟာ ကၽြန္မရဲ႔ အေလးစားဆုံး ကၽြန္မအခ်စ္ရဆုံး ကၽြန္မရဲ႔ ေမေမပါ။ ခုေတာ့ ကၽြန္မအလြမ္းဆုံး သူတစ္ေယာက္။

     တာ၀န္ေတြ သူမ ေက်ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မအတြက္ သူမဟာ ၾကင္နာတတ္လြန္းတဲ့ မိခင္တစ္ေယာက္ထက္ ပိုခဲ့တယ္လို႔ထင္တယ္။ သူမဟာ ကၽြန္မအတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ အေရာင္ေဖ်ာ့ေတာ့ၿပီး မွိတ္သြားမယ့္ မီးဇာမဟုတ္ပါဘူး။ အၿမဲပဲ ထြန္းလင္းေနမယ့္ ေတာ္၀င္ဆီမီးပါ။ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ သူရဲေကာင္းလို မိခင္တစ္ဦး..  ဘယ္ေတာ့မွ မက်ရႈံးခဲ့ဖူးတဲ့ သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ။ အၿမဲပဲ ေအးခ်မ္းတဲ့ အၿပဳံးေတြနဲ႔  ၿပဳံးျပႏွစ္သိမ့္တတ္တဲ့ ေမေမရဲ႔ အၿပဳံးႏုႏုေတြေအာက္ သမီးေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ ကၽြန္မအၿမဲပဲ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ေနာင္လည္း ကၽြန္မႀကိဳးစားသြားမွာပါ။ ကၽြန္မ လြမ္းတိုင္း က်တယ့္မ်က္ရည္ေတြကို ေမေမမႀကိဳက္ဘူးဆိုရင္ ဒီပိုစ့္ေလးနဲ႔ ကၽြန္မ ေတာင္းပန္ပါရေစေမေမ။ မွားတာရွိရင္ ခြင့္လႊတ္ခဲ့ပါ ေမေမရယ္။ ခ်စ္စရာေလးေတြကိုလည္း ေမေမေတြးၿပီး ေက်နပ္ေပးပါ။ တကယ္တာ့ က်န္ေနခဲ့သူေတြရဲ႔ ဘ၀ဟာ ပူေလာင္လြန္းလွပါတယ္။ ေမေမရဲ႔ ေမတၱာေအးေအးေတြကိုလည္း အၿမဲပဲ ငတ္မြတ္တမ္းတေနရပါတယ္။ ေမေမ့လို အမ်ဳိးေကာင္းသမီးေလးျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ ကၽြန္မရင့္က်က္လာမယ့္ေန႔ေတြဆီကို အားမတန္လို႔ မာန္ေလွ်ာ့ရတာမ်ဳိး မျဖစ္ေစပဲ ဘ၀လမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းသြားရင္းနဲ႔ ေမေမ့ကို အၿမဲပဲ သတိတရ အစဥ္ေလးစားေနမွာပါ ေမေမရယ္..။