၀ါကၽြတ္ၿပီေလ..
ပီတိေတြေ၀လို႔
သူသူငါငါ သဒၵါေတြစြန္႔ႀကဲ
အလွဴဒါနေတြလည္း ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ ႏႊဲေတာ့
ရင္ႏွစ္ျဖာမွာ ၾကယ္တာရာနဲ႔အၿပိဳင္
အေပ်ာ္ေတြ လင္းတယ္..။
ဤလျမတ္၀ယ္..
ေန႔ထူးအခါရယ္မို႔..
ေန႔ထူးအခါရယ္မို႔..
ၾကြခ်ီကာဆင္းသက္မယ့္
အတုမဲ့ဗုဒၶအရွင္ကိုကြယ္
ပန္းမ်ဳိးစုံနံ႔သာအေပါင္းနဲ႔
ဆြမ္းမုန္႕အစုံစုံေလာင္းလို႔
ဆီမီးေတြထြန္းညိွ..
ၾကည္ညိဳဖြယ္အသိနဲ႔
ရိုေသစြာ
ႀကိဳဆိုကန္ေတာ့ၾကမယ္..။
ရတနာသုံးပါး
အစထားလို႔
မိဘဆရာ
သက္ႀကီးတို႔ကို
ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာရိုက်ဳိးစြာနဲ႔
လက္ဆယ္ျဖာမိုး
ဦးခ်ကန္ေတာ့ကာ
အျပစ္ရွိသမွ်
၀န္ခ်ေတာင္းပန္မယ္..။
ဤရိုးရာ ဤဓေလ့နဲ႔
တစ္သက္မရိုးတဲ့
ယဥ္ေက်းမႈ
ဒါ.. ျမန္မာတို႔သာ
ျပဳလို႔
ဂုဏ္ယူကြယ္..
ဒီေျမဒီျပည္က
ဒီဘာသာ
ဒီႆသနာအတြက္္
ၾကည္ႏူးမဆုံး.
. တို႔ေတြၿပဳံးရင္း
မိုးထိတက္မယ့္
အလင္းေတြနဲ႔
ကမၻာရဲ႕
အေမွာင္ေတြကို ခြင္းမယ္
ဒါ.. ျမန္မာတို႔ရဲ႕
သီတင္းကၽြတ္ ပြဲ..။(30-10-2012- အမွတ္တရ လျပည့္ည သီတင္းကၽြတ္ည ကဗ်ာ)
အားေပးသြားပါတယ္ မၾကည္ခင္...းD
ReplyDeleteညီမေလးႀကည္ၿဖဴေရက်န္းမာေရးေကာင္းရဲ႕လား။ ၿမန္မာတို႕ရဲ႕ခ်စ္စဖြယ္ဓေလ့ေလးကိုအားေပးသြားပါတယ္။
ReplyDeleteဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္.ဘယ္ေနရာ.ေနေန..ဘာေတြရွိရွိ..ဘယ္လုိၾကဳံၾကဳံ..ျမန္မာျပည္ကုိ ခ်စ္သည္။
ReplyDeleteကဗ်ာေလးကုိ ၾကည္ႏူးစြာနဲ႔အားေပးသြားပါတယ္ မမၾကည္ျဖဴ..
ReplyDeleteခင္တဲ႔..မုိးနတ္
ေအးဗ်ာ.....
ReplyDeleteဘာမွသာ မဟုတ္တယ္ အဲလုိသီတင္းကၽြတ္ပြဲေလးေတြ မႏႊဲရတာေတာင္ ၾကာလွျပီ
ကဗ်ာကိုဖတ္ျပီး က်ဳပ္ စိတ္ေတြကေတာ့ အတိတ္ကို ျပန္သြားေနၾကေလရဲ႕ဗ်ာ။